ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔မွာဆရာေတြနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တယ္
(၁)
“ဒီေန႔အခမ္းအနားကို ဆရာၾကီးဦးသန္းဦးမလာဘူးလား”
“ဆရာၾကီးက ေနျပည္ေတာ္မွာက်င္းပတဲ့ ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔အခမ္းအနားကို တက္ရပါတယ္”
“ဆရာၾကီးက အသက္ ၈၈ ႏွစ္ေက်ာ္ျပီး၊ သြားႏိုင္လာႏိုင္၊ေျပာႏိုင္ ဆံုးမႏိုင္တုန္းပဲေနာ္”
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဆရာၾကီးရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကသံမဏိစိတ္ဓာတ္ပါ”
“ကၽြန္မတို႔ေတာင္ ေနာင္ႏွစ္ဆိုရင္ ပင္စင္ယူရေတာ့မယ္။ဆရာၾကီးဦးသန္းဦးလို အသက္ရွည္ရွည္နဲ႔ က်န္းက်န္းမာမာေနရပါ့မလားမသိဘူး”
“အမ်ားအားျဖင့္ ေက်ာင္းဆရာဆရာမေတြဟာ အသက္ရွည္ၾကပါတယ္”
(၂)
အ.ထ.က(၄) အလံုမွာ က်င္းပတဲ့ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီးကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဆရာဆရာမေတြ၊ အျငိမ္းစားဆရာၾကီးဆရာမၾကီးေတြနဲ႔လည္းေတြ႔ ခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ပင္စင္ယူျပီး ၄ ႏွစ္ တာကာလအတြင္းမွာ လူေဟာင္းေတြ သိပ္မက်န္ၾကေတာ့ဘူး။အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ေတြကိုေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမသိေတာ့ဘူး။ လူသစ္ေတြမ်ားလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္က အထက္တန္းျပဆရာဆရာမ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အထက္တန္းေက်ာင္း အုပ္ေတြ၊ဒု-ျမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးေတြ ျဖစ္ေနၾကျပီ။ သူတို႔ေတြကံေကာင္းၾကပါတယ္။ သူတို႔ေခာတ္သူတို႔အခါမွာရာထူးတိုးရတာက ျမန္တယ္။ အဆင့္ေတြအမ်ားၾကီး ခံမေနေတာ့ဘူး။
ဥပမာ-ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြေခတ္တုန္းကဆိုရင္ အထက္တန္းျပရာထူးျပီးရင္အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ရာထူး၊ အလယ္တန္းေက်ာင္အုပ္ျပီးမွ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္၊ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ကရာထူးတိုးမွ ျမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴး၊ ျမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးက ရာထူးတိုးမွ ဦးစီးအရာရွိျဖစ္ခဲ့ၾကရတာ။အထက္တန္းျပနဲ႔ အလယ္ တန္းေက်ာင္အုပ္က လစာအတူတူ။ ရာထူးတိုးတယ္လို႔သာေျပာတာ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာဆရာမ ၾကီးေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ပိုုက္၊ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။
အခုေခတ္မွာေတာ့အထက္တန္းျပဆရာကေန အလယ္တန္းေက်ာင္အုပ္ရာထူး၊ ဒုျမိဳ႕နယ္ ပညာေရး မွဴးရာထူး၊ ဦးစီးအရာရွိရာထူးေတြတန္းျပီးျဖစ္ၾကတာ။ ဝမ္းသာစရာပါ။ ပညာေရးဌာနက လူၾကီးမ်ားရဲ႕ေစတနာ။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာေပါ့ေလ။စနစ္ရဲ႕မူဝါဒေတြနဲ႔လည္းဆိုင္တာေပါ့။
“ ဆရာၾကီး ကၽြန္မကအခုေဖာင္ၾကီး အ.ထ.က မွာေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္ေနျပီ။ ဆရာၾကီးတို႔ကိုအတုယူျပီး ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္”
“ ဆရာၾကီး ကၽြန္မကတြံေတးျမိဳ႕နယ္မွာ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္ေနျပီ”
“ ဆရာၾကီးကၽြန္ေတာ္ဦးစီးအရာရွိနဲ႔ အေရွ႕ပိုင္းခ႐ိုင္မွာ ေရာက္ေနပါတယ္၊ ခ႐ိုင္႐ံုးမွာ အ.ထ.က သုဝဏၰနဲ႔ကပ္ရက္မွာရွိတယ္။ေရာက္ရင္ဝင္ခဲ့ပါဦး”
“ဆရာၾကီးကၽြန္ေတာ္ဦးစီးအရာရွိနဲ႔ ဆရာၾကီးတာဝန္ယူခဲ့တဲ့ မႈခင္းဌာနမွာပါ။ တိုင္း႐ံုးမွာပါ။ အခမ္းအနားျပီးရင္ ဆရာၾကီးနဲ႔အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခ်င္ပါတယ္”
လြန္ခဲ့တဲ့၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလာလာျပီးႏႈတ္ဆက္ၾကေတာ့ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ခဲ့ရ ပါတယ္။ကိုယ္ပင္စင္ယူျပီးတဲ့အထိ ကိုယ့္ကိုအသိအမွတ္ျပဳအေလးထားေနၾကတုန္းပဲဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ေစတနာေတြ၊ ေမတၱာေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ေရာင္ျပန္ဟပ္မႈပံုရိပ္ေတြပဲလို႔ခံစားၾကည္ႏူးမိခဲ့ရပါတယ္။
(၃)
ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔အခမ္းအနားမွာအစီအစဥ္တစ္ရပ္အေနနဲ႔ စာစီစာကံုးျပိဳင္ပြဲ၊ ကဗ်ာျပိဳင္ပြဲ ဆုရကေလးေတြကို ရန္ကုန္တိိုင္းေဒသၾကီးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၊ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကေတာ္နဲ႔တိုင္းေဒသၾကီး ပညာေရးမွဴး႐ံုး ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္တို႔ကဆုခ်ီးျမွင့္ေပးပါတယ္။
ဆုရတဲ့ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ အ.ထ.က(၂)ဒဂံု(ျမိဳ႕မ)၊ အ.ထ.က(၂)ေက်ာက္တန္း (ေသာ္က)၊ အ.လ.ကေက်ာက္တန္း(ျမိဳ႕မ)ေက်ာင္းကကေလးေတြဆုရတာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ “ေဩာ္-ငါတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတြကကေလးေတြ ဆုရၾကပါလား” ဆိုျပီးလႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ခုပ္တီးအားေပးခဲ့တယ္၊ ဆုရတဲ့ကေလးအားလံုးကိုလည္း ဝမ္းပမ္းတသာအားေပးခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတြကေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ့ ကိုယ္တပည့္ ေတြရဲ႕ သားသမီးေတြျဖစ္မွာပါလို႔လည္း ေတြးၾကည့္မိေသးတယ္။ေျမးတပည့္ေပါ့ေလ။
ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အခမ္းအနားျပီးလို႔ခန္းမကျပန္အထြက္ အေပါက္ဝမွာ ေက်ာက္တန္းကဆရာမ ေတြနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနၾကတာ။ဓာတ္ပံုအတူတြဲ႐ိုက္ရေအာင္လို႔ေပါ့။ ဆုရကေလး ေတြလည္းပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အခမ္းအနားစင္ျမင့္ေရွ႕ကိုသြားျပီးဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္တပည့္ မၾကည္ ၾကည္ဝင္းတို႔စံုတြဲကလည္း ေစာင့္ေနတယ္။ ဆုရတဲ့သူ႔သမီးနဲ႔အတူဓာတ္ပံု႐ိုက္ရေအာင္လို႔။ တပည့္ေတြ၊ ေျမး တပည့္ေတြနဲ႔အတူ ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုေတြ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ တိုင္းေဒသၾကီး ပညာေရးမွဴး႐ံုး(ယခင္အမွတ္(၃)အေျခခံပညာဦးစီးဌာန)ကဆရာဆရာမေတြနဲ႔လည္း အမွတ္ တရဓာတ္ပံုေတြ ႐ိုက္ခဲ့ေသးတယ္။ ဆံုးမစကားေတြလည္း ေျပာျဖစ္တယ္။
အေတာ့္ကိုၾကည္ႏူးဝမ္းသာပီတိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
(၄)
အခမ္းအနားက်င္းပရာခန္းမကျပန္အထြက္မွာ(B.Ed-74) က ဆရာဦးစိုးျမင့္ (မဂၤလာဒံု) နဲ႔ေတြ႔တယ္။
“ခင္ဗ်ားကိုေစာင့္ေနတာ တိုင္ပင္စရာရွိလို႔”
“ဘာအကူအညီေပးရမလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ပိုင္အထက္တန္း ေက်ာင္းေထာင္ခ်င္တယ္၊ခ်မ္းသာျပီး ေငြေၾကးတက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္း သားေတြကိုလည္း လက္ခံမယ္၊ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ျပီးစာေတာ္တဲ့ကေလးေတြကိုလည္း လက္ခံသင္ၾကားမယ့္ ေက်ာင္းအျဖစ္ ထူေထာင္ခ်င္တယ္”
“ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမွာဓနအင္အားလည္းျပည့္စံုတယ္။ အသိုင္းအဝိုင္းအေပါင္း အသင္းလည္းေကာင္းတယ္။ ပညာေရးအေၾကာင္းလည္းေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္။ မေအာင္ျမင္စရာမရွိ ဘူး လိုအပ္တဲ့အၾကံဉာဏ္ေတြနဲ႔ ကူညီပါ့မယ္”
ပညာေရးေကာင္းေအာင္ အစိုးရကိုခ်ည္းအားကိုး၍မရပါ။လုပ္သားျပည္သူမ်ား၊ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္း မ်ား၊ ပုဂၢလိကက႑မ်ားကလည္း ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
(၅)
ကားေပၚတက္ကာနီးမွာ ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္လာျပီးႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ “ ကိုယ္ရင္းႏီွးတဲ့ဆရာၾကီးမို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆခ်က္ေလး နည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္။ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔အခမ္းအနားမွာ လူၾကီးေတြက ခ်ည္းေျပာသြားတာဘဝင္မက်ဘူး၊ လူၾကီးေတြလည္းေျပာ၊ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း၊ တကၠသိုလ္ကိုယ္စားျပဳ၊ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း ေျပာခြင့္ေပးသင့္တယ္။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့၊ ဆရာ့ဘဝ၊ ဆရာ့သိကၡာေတြကိုေဖာ္ေဆာင္တဲ့ အၾကံဉာဏ္ေတြေပးသင့္တယ္။ နားေထာင္႐ံုသက္သက္ အခမ္းအနား တက္ရတာေတာ့အသက္မဝင္သလိုပဲ။ ေနျပည္ေတာ္အခမ္းအနားမွာ ဂုဏ္ျပဳခံဆရာေတြ၊ ထူးခၽြန္ဆရာေတြကိုဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္သလို တိုင္းေဒသၾကီး၊ ျပည္နယ္အဆင့္၊ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ေတြမွာလည္း ခ်ီးျမွင့္သင့္တယ္။ေက်ာင္း ေတြမွာလည္း ေက်ာင္းအလိုက္ဂုဏ္ျပဳသင့္တဲ့ဆရာေတြကို ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြလုပ္ေပးသင့္တယ္။လူ႔အဖြဲ႔အစည္း စဥ္ဆက္မျပက္တိုးတက္ေရးအတြက္ ဆရာေတြရဲ႕စြမ္းရည္ကို ဘယ္လိုျမွင့္တင္ေပးမလဲဆိုတဲ့လက္ေတြ႔က်က် နည္းလမ္းေတြ မဟာဗ်ဴဟာေတြကို ဒီလိုအခမ္းအနားမ်ိဳးကေန ခ်မွတ္ေပးသင့္တယ္ဆရာၾကီးရယ္”တဲ့၊ တာ ဝန္ရွိသူမ်ားသိရွိေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါရန္ ထပ္ဆင့္တင္ျပအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
